κονιχαλκίτης

ο

(ορυκτ.) σπάνιο βασικό αρσενικικό ορυκτό τού ασβεστίου και τού χαλκού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. conichalcite < coni- (< κονία «σκόνη») + chalcite (< χαλκός + -ίτης)].